Oferta

Gastroskopia

Gastroskopia bezstresowa Poznań – Gastroskopia przeznosowa Poznań – Gastroskopia znieczulenie ogólne

Gastroskopia to badanie endoskopowe górnego odcinka przewodu pokarmowego, tzn. przełyku, żołądka i dwunastnicy przy pomocy giętkiego wziernika zwanego gastroskopem wprowadzanego przez jamę ustną. Gastroskopia to badanie diagnostyczno-lecznicze pozwalające ocenić błonę śluzową górnego odcinka przewodu pokarmowego, obecność i kolor wydzielin oraz elastyczność jego ścian, tzn. podatność na insuflację, czyli na niezbędne podawanie powietrza podczas badania. W trakcie gastroskopii można pobrać materiał do badania histopatologicznego oraz na test urazowy (badanie obecności bakterii Helicobacter pylorii) ze zmienionych chorobowo miejsc, usunąć polipy i ciało obce.

Wskazania do gastroskopii:

Zgaga
Utrudnione i bolesne połykanie
Wymioty, odbijanie i czkawka
Jadłowstręt
Podejrzenie krwawienia do górnego odcinka przewodu pokarmowego
Niedokrwistość
Utrata masy ciała
Podejrzenie ciała obcego, np. ości, kości, kęsa pokarmowego, pestki
Dolegliwości bólowe w nadbrzuszu
Cuchnący oddech
Chrypka
Nadzór endoskopowy w przełyku Barretta, chorobie wrzodowej żołądka, przeroście fałdów żołądka oraz po polipekto-miach żołądka i dwunastnicy; po leczeniu chirurgicznym achalazji, przepukliny rozworu przełykowego i nowotworów górnego odcinka przewodu pokarmowego; okresowa kontrola po resekcji częściowej żołądka z zespoleniem żołądkowo-jelitowym oraz zespoleniem omijającym – ryzyko nowotworzenia w zespoleniach

Przełyk

Refluks żołądkowo-przełykowy
Zarzucanie treści żołądkowej do przełyku występuje okresowo w ciągu doby u wszystkich ludzi. Jeśli towarzyszą mu
subiektywne dolegliwości i powikłania w postaci bólu w klatce piersiowej przypominającego nawet ból niedokrwienny serca i zgaga objawiająca się piekącym bólem w nadbrzuszu, rozpoznajemy chorobę refleksową przełyku – GERD. Przyczyny wspomnianej choroby są zazwyczaj wieloczynnikowe i należą do nich: niewydolność dolnego zwieracza przełyku, przepuklina wślizgowa i okołoprzełykowa rozworu przełykowego, stan po operacjach żołądka i dwunastnicy, zmiany związane z wiekiem, choroby układowe jak np. sklerodermia, toczeń rumieniowaty.
Powikłaniami GERD są: zapalenie refleksowe przełyku, zwężenia przełyku z towarzyszącym zaburzeniem połykania, skrócenie przełyku, powikłania oddechowe i choroby jamy ustnej. Przełyk Barretta to kolejne powikłanie choroby refluksowej przełyku będące wynikiem nadmiernej ekspozycji błony śluzowej przełyku na zarzucany kwas solny.
Stan ten może doprowadzić do powstania raka gruczołowego przełyku.

Żylaki przełyku
To jedna z częstszych przyczyn krwawienia do górnego odcinka przewodu pokarmowego. Ich obecność nierozerwalnie łączy się z marskością wątroby.

Achalazja przełyku
Nazywana również kurczem wpustu, jest najczęstszym zaburzeniem motoryki przełyku. Polega ona na braku kurczliwości przełyku i rozkurczania się dolnego zwieracza przełyku. Doprowadza to do patologicznego rozszerzania się przełyku i zalegania w nim treści pokarmowej. Wiodącym objawem achalazji jest utrudnione połykanie – dysfagia oraz zwracanie pokarmów, zwłaszcza w pozycji leżącej, tzw. regurgitacja. U ok. 30% chorych występuje ból w klatce piersiowej oraz przewlekły kaszel i chrypka. Najpoważniejszym powikłaniem achalazji jest powstanie raka płaskonabłonkowego przełyku.

Guzy przełyku
Dzielimy je na niezłośliwe – 10% i złośliwe – 90%: rak płaskonabłonkowy i gruczołowy. Do czynników ryzyka zaliczamy GERD, otyłość, palenie papierosów, spożywanie gorących posiłków.

Przepuklina rozworu przełykowego
Najczęstszą przepukliną rozworu przełykowego, bo w 80-90% przypadków jest przepuklina wślizgowa polegająca na przedostaniu się fragmentu żołądka do klatki piersiowej z następującymi objawami: zwracanie pokarmów, dysfagia, chrypka oraz ból w klatce piersiowej.

Ciała obce
Ciałem obcym w przełyku najczęściej jest jedzenie – duży kęs pokarmowy, kość, ość rybia, pestka, guziki, protezy zębowe.

Choroby infekcyjne przełyku
U osób z prawidłową odpornością i bez zaburzeń motoryki przełyku nie dochodzi do zakażeń. U osób z zaburzeniami odporności najczęściej spotyka się zakażenia grzybicze Candida.

Żołądek

Zapalenie błony śluzowej
Spowodowane najczęściej stresem, kawą, alkoholem, tytoniem, kwasem acetylosalicylowym, niesterydowymi lekami przeciwzapalnymi, może towarzyszyć niewydolności nerek (mocznicy) i zdekompensowanej cukrzycy. Najniebezpieczniejszym zapaleniem jest zanikowe zapalenie będące konsekwencją długotrwałych uszkodzeń błony śluzowej powstających w wyniku stałego działania czynnika zapalnego, np. zakażenia Helicobacter pylori, podrażnienia żółcią po cholecystektomii, tytoniem; może doprowadzić do powstania raka żołądka.

Wrzód trawienny żołądka
Ubytek błony śluzowej żołądka; choroba wrzodowa to cykliczne pojawianie się wrzodów trawiennych. Do czynników ryzyka zalicza się powszechne spożywanie kwasu acetylosalicylowego oraz innych niesterydowych leków przeciwzapalnych, palenie papierosów, infekcję Helicobacter pylori. Powikłaniami choroby wrzodowej mogą być przedziurawienie, krwawienie z wrzodu trawiennego, zwężenie odźwiernika oraz zezłośliwienie wrzodu.

Polipy żołądka
Uwypuklenia błony śluzowej żołądka. Są to najczęstsze niezłośliwe guzy żołądka nie dające objawów. Polipy dzielimy na hiperplastyczne – 80%, z gruczołów trawieńcowych oraz dające najczęściej przemianę złośliwą – gruczolakowe.

Nowotwory złośliwe
Najczęstszym nowotworem złośliwym żołądka jest gruczolakorak. Najlepszą metodą diagnostyczną jest gastroskopia z biopsją. Objawy raka żołądka są zwykle skąpe. Zazwyczaj jest to nieznaczny ból, wczesne uczucie sytości po jedzeniu, utrata łaknienia, osłabienie. Inne nowotwory to chłoniaki i guzy stromalne GIST.

Gastropatia wrotna
Przekrwienie z możliwym krwawieniem z błony śluzowej dna żołądka w przebiegu marskości wątroby.

Rzadkie choroby żołądka
Zespół Dieulafoya to rzadka malformacja naczyniowa głównie w górnej części żołądka mogąca być przyczyną ciężkiego krwawienia; choroba Menetriera (gastropatia przerostowa) to rozrost fałdów żołądka z utratą białka, doprowadza do powstania raka żołądka.

Dwunastnica

Zapalenie
Zapalenia błony śluzowej spowodowane najczęściej są stresem, kawą, alkoholem, tytoniem, kwasem acetylosalicylowym, niesterydowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ) oraz infekcją Helicobacter pylori.

Wrzody
Wrzód dwunastnicy to ubytek błony śluzowej; choroba wrzodowa to cykliczne pojawianie się wrzodów trawiennych. Do czynników ryzyka zalicza się powszechne spożywanie kwasu acetylosalicylowego oraz innych niesterydowych leków przeciwzapalnych, palenie papierosów, infekcję Helicobacter pylori. Powikłaniami choroby wrzodowej mogą być
przedziurawienie i krwawienie z wrzodu trawiennego.

Schorzenia części dalszej dwunastnicy
Guzy brodawki Vatera o charakterze gruczolaków i gruczolakoraków oraz gruczolaki i gruczolakoraki okołobrodawkowe towarzyszące najczęściej zespołom polipowatości.
Zanik kosmków jelitowych w zaburzeniach wchłaniania – w celiakii – enteropatii wynikającej z uczulenia na gluten.

Przygotowanie do gastroskopii
Pacjent powinien być na czczo, tzn. na 8 godzin przed badaniem nie powinien nic jeść, a na 4 godziny zakończyć przyjmowanie płynów. Osoby stale przyjmujące leki w chorobach przewlekłych np. w chorobach serca i naczyń, padaczce, depresji powinny zażyć lek popijając go niewielką ilością wody. W przypadku gastroskopii wykonywanej w godzinach wczesnorannych leki powinno się przyjąć, gdy to możliwe, po badaniu. Przed badaniem należy usunąć protezę zębową.

Opis badania
Badanie wykonywane jest w pozycji leżącej na lewym boku z głową przygiętą do klatki piersiowej. Krótko przed gastroskopią jama ustna i gardło zostają znieczulone aerosolem zawierającym lidokainę, aby zniwelować dyskomfort w trakcie wprowadzania gastroskopu. Na życzenie pacjenta badanie można przeprowadzić w krótkiej sedacji dożylnej. Następnie między zębami umieszcza się specjalny ustnik, przez który wprowadza się aparat. Należy swobodnie oddychać. Aby wykonać gastroskopię, podaje się niewielką ilość powietrza, co może sprowokować odbijanie. Samo badanie trwa zazwyczaj kilka do kilkunastu minut. Długość gastroskopii uzależniona jest od warunków anatomicznych pacjenta, jego współpracy i obserwowanej patologii.

Przeciwwskazania
Świeży zawał serca, ciężka niewydolność serca, zaburzenia krzepnięcia, ciąża wysokiego ryzyka, zaawansowana astma z dusznością, padaczka lekooporna, zapalenie otrzewnej.

Gastroskopia przeznosowa
Do gastroskopii wykonywanej przez nos używa się bardzo cienkiego endoskopu. Polecana jest zwłaszcza pacjentom, którzy posiadają bardzo silny odruch wymiotny, który uniemożliwia przeprowadzenie badania tradycyjną metodą. Zalecana jest także pacjentom, którzy źle znieśli gastroskopię tradycyjną i nie mogą pokonać bariery psychicznej przed kolejnym badaniem, czasem niezwykle koniecznym.